I died as a mineral and became a plant, I died as plant and rose to animal, I died as animal and I was Man. Why should I fear? When was I less by dying? Yet once more I shall die as Man, to soar With angels bless'd; but even from angelhood I must pass on: all except God doth perish. When I have sacrificed my angel-soul, I shall become what no mind e'er conceived. Oh, let me not exist! for Non-existence Proclaims in organ tones, To Him we shall return.

از جمادی مُردم و نامی شدم — وز نما مُردم به حیوان سرزدم مُردم از حیوانی و آدم شدم — پس چه ترسم؟ کی ز مردن کم شدم؟ حملهٔ دیگر بمیرم از بشر — تا برآرم از ملائک بال و پر وز ملک هم بایدم جستن ز جو — کل شیء هالک الا وجهه بار دیگر از ملک پران شوم — آنچه اندر وهم ناید آن شوم پس عدم گردم عدم چو ارغنون — گویدم کانا الیه راجعون